Petros

 

 

Ik woon nu ook in de shelter van Chora. Als pup heb ik een tijdje in de haven van Pythagorion rondgelopen. Samen met mijn broertje. Was een mooie tijd. Veel lieve mensen die ons af en toe eten gaven of een knuffel. Ik hou heel erg van knuffelen. Helaas vonden sommige mensen mij en mijn broer minder leuk. Dan moesten we ons verstoppen. Gelukkig was er iemand die ons naar Melanie heeft gebracht. Zij is van de andere shelter op Samos. Ik heb drie jaar bij haar gewoond. Mijn broertje werd al snel geadopteerd door Duitse mensen en woont nu in een heel fijn huis. Nu ben ik een grote hond volgens Corine. Die moet steeds lachen als ik bij haar op schoot probeer te kruipen. Kan best volgens mij. Verder ben ik vorige week voor het eerst mee wandelen geweest met Myhali. Dat vond ik leuk! Ook wel een beetje eng en ik moest natuurlijk alles goed bekijken. Myhali heeft me terug gedragen. Dat was fijn, want ik durfde niet meer verder. Myhali oefent nu met me dat ik beter aan de lijn leer lopen.

Nadat ik drie jaar bij Melanie heb gewoond, heeft zij met Viev gepraat om te kijken of er toch nog een fijn huis en een echte baas te vinden is voor mij. Melanie zei dat de kans steeds kleiner werd om nog geadopteerd te worden omdat iedereen de puppies zo leuk vindt. En Viev heeft contact met het Dierencentrum in Friesland en kan zorgen dat ik daar naar toe kan worden gebracht. Zij kennen veel mensen die ook wat grotere honden willen adopteren. Dus daar had ik me erg op verheugd. Er komen alleen geen vliegtuigen meer om me naar Friesland te brengen. Dus nu zit ik hier nog steeds. Wil jij misschien (digitaal) voor mij zorgen totdat het vliegtuig me komt ophalen? Dan hou ik het nog wel even vol hier bij Viev en de vrijwilligers. Droom ik ondertussen van mijn nieuwe baas die me vast gauw komt ophalen.